"Magiczny rytuał Gwiazdy-wiersz o energii,Freji i mocy intencji"

Każdy z nas ma swój rytuał - sposób, by przypomnieć sobie,kim naprawdę jest. Czasem to modlitwa,czasem cisza ,czasem płomień świecy i szept intencji.Ten wiersz to zaproszenie do wewnętrznej podróży pod przewodnictwem Gwiazdy.

„Rytuał Gwiazdy”

Palę salo panto — dym wije się leniwie,

tańczy po skórze jak wspomnienie dawnych wcieleń.

Biała szałwia płonie cicho,

oczyszcza słowa, zanim jeszcze je wypowiem.

Na dłoniach rozcieram olej różany,

ciepły jak dotyk Freji —

tej, która zna pożądanie i wolność,

i prowadzi swój rydwan przez zachód słońca.

Wokół mnie krąg — świece drżą od oddechu,

płomień szepcze mantrę do czterech kierunków.

Zapach ziół splata się z powietrzem,

a tybetańska misa budzi przestrzeń dźwiękiem srebra.

Dzwonki niosą echo intencji,

cztery koty krążą wokół —

jak strażnicy progu,

każdy z nich zna inny wymiar ciszy.

Wlewam w kielich wodę księżycową,

jej powierzchnia drży jak skóra pod palcami.

Wznoszę dłonie — przyzywam światło Gwiazdy,

tej z Tarota, co przypomina o nadziei i pięknie w chaosie.

Wdycham drzewo sandałowe,

wydycham ciężar starego życia.

Jestem alchemią — przemianą,

Boginią i popiołem, ogniem i łzą.

Księżyc w pełni spogląda z góry,

a ja wiem, że to, co było snem,

teraz staje się rzeczywistością.

Helena Morrain

Helena Morrain